"Neredeyse tanrısal bir duygu uyandırır"
Ah kıymetli Nuri Bey ah, sizin muhakkak Bediüzzaman'ı tanımanız lâzım muhakkak:
Ders yaptığımız evin etrafında o zaman kesretli kavak ağaçları vardı. Üstadımız Bediüzzaman Said Nursi onları temaşa eder ve "Bunların temaşasından on sinemadan, yirmi tiyatrodan ziyade nefsim lezzet alıyor" derdi.
Dinle, havadaki demdeme, kuşlardaki civcive, yağmurdaki zemzeme, denizdeki gamgama, ra’dlardaki rakraka, taşlardaki tıktıka birer mânidar nevaz.
Terennümât-ı hava, naarât-ı ra’diye, nağamât-ı emvac, birer zikr-i azamet. Yağmurun hezecâtı, kuşların seceâtı birer tesbih-i rahmet, hakikate bir mecaz.
Eşyada olan asvat birer savt-ı vücuttur; ben de varım derler. O kâinat-ı sâkit birden söze başlıyor: “Bizi câmid zannetme, ey insan-ı boşboğaz!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Seviyeli yorumlar yayınlanacaktır.